Mijn kat, zoals vele katten, hangt graag in de gordijnen. Vooral 's nachts. Nou had ik eerst behoorlijk stevige gordijnen, maar omdat ook de kamer daar donkerder van werd, heb ik ze vervangen voor een dunnere stof. Met als gevolg dat er niet alleen haken en gaten in de gordijnen kwamen, ook nam ze al een keer de hele gordijnstok mee.
Die dag rond kwart over 9 's morgens (ik lag nog te slapen) hoorde ik weer lawaai uit de woonkamer komen. Dit klonk niet als klimmen, maar echt als slopen. Ik zag al voor me dat alles op de grond zou liggen of zelfs iets kapot zou zijn en sprong woest mijn bed uit. Gooide de deur van de woonkamer open en begon al tekeer te gaan tegen mijn kat.
In plaats daarvan keek ik recht in het gezicht van een man, waarvan ik in een flits dacht dat het iemand van de woningbouw of een glazenwasser was. Totdat ik zag dat hij al half door mijn bovenraam hing en zijn hand op de grendel van het raam had. Hij wist niet hoe snel hij in de achteruit moest en verdween half vallend uit mijn raamopening. Ik hoorde hem wegrennen, maar een seconde of 5 moest ik verwerken wat ik gezien had. Ik gooide het raam open, maar hij toen was hij al helemaal verdwenen.
In plaats van 112 belde ik het andere nummer en begon volgens mij een heel onsamenhangend verhaal te vertellen. De telefoniste verbond me gelukkig gelijk door met 112. De politie was er heel snel en ook mijn bovenbuurmeisje had de man gezien en gehoord, maar we hadden allebei alles in een flits gezien. Sporenonderzoek leverde weinig op.
Pas later, toen zelfs slachtofferhulp had gebeld en ik daar eerst een beetje lacherig over deed, bedacht ik me wat er had kunnen gebeuren als ik later wakker was geworden, of niet zo snel mijn bed was uitgesprongen. En wat als die man al binnen was geweest? Eigenlijk ben ik mijn kat stiekem heel dankbaar en knijp ik nu vaak een oogje dicht als ik haar in de gordijnen hoor klimmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten